Stopień ogólnej dźwigni finansowej jest wskaźnikiem, który porównuje tempo zmiany zysku na akcję (EPS) korporacji z jej tempem zmian przychodów ze sprzedaży.
Stopień ogólnej dźwigni jest również znany jako „stopień połączonej dźwigni”, ponieważ uwzględnia skutki dźwigni operacyjnej i finansowej.
Całkowite składniki stopnia dźwigni
Dwie dźwignie, za które odpowiada ten stopień całkowitej dźwigni, są następujące:
Dźwignia operacyjna to składnik kosztów stałych firmy, który określa, jak dobrze pieniądze ze sprzedaży są przeliczane na rentowność operacyjną. Korporacja z wysokim poziomem dźwigni operacyjnej może drastycznie zwiększyć swoje zyski przy niewielkim wzroście przychodów, ponieważ skutecznie wykorzystała swoje koszty operacyjne, aby zmaksymalizować zyski.
Dźwignia finansowa to słowo, które opisuje, jak bardzo korporacja wykorzystuje dług, aby rozwijać swoje aktywa i przychody. Badanie dźwigni finansowej firmy ujawnia wpływ na zysk na akcję zmian EBIT w wyniku zaciągania większego zadłużenia.
Obliczanie całkowitego stopnia dźwigni
Poniższy wzór może być użyty do łatwego określenia lub oszacowania stopnia całkowitej dźwigni:
Całkowita dźwignia Równa się stopniowi dźwigni operacyjnej pomnożonemu przez poziom dźwigni finansowej =
Oto przykład dźwigni operacyjnej:
Marża za wkład (całkowite przychody – koszty zmienne) / EBIT (EBIT)
Oto przykład dźwigni finansowej:
EBIT (zysk przed odsetkami i opodatkowaniem) / EBIT (koszty odsetkowe)
Znaczenie i interpretacja
Nawet jeśli wszystkie inne czynniki pozostaną stałe, zyski przed oprocentowaniem i podatkami będą zmienne w firmie o wysokim stopniu dźwigni operacyjnej. Oznacza to również, że stały udział kosztów jest większy niż zmienny udział kosztów operacyjnych. Innymi słowy, codzienna działalność firmy wymaga większych nakładów finansowych i większego wykorzystania środków trwałych.
Im większa dźwignia operacyjna firmy, tym większe ryzyko biznesowe.
Dźwignia finansowa potęguje efekty finansowania dłużnego. Pokazuje, że wraz ze wzrostem dochodów operacyjnych, dochód netto rośnie w szybszym tempie. Sytuacja będzie odwrotna w przypadku spadających dochodów operacyjnych.
Stopień całkowitej dźwigni finansowej zapewnia stronom trzecim i analitykom krytyczne informacje o działalności firmy, perspektywach i operacjach. Działania kierownictwa dotyczące wykorzystania dźwigni operacyjnej i finansowej mogą dodatkowo sterować jakością zarządzania i perspektywami firmy.
Dźwignia upraszcza szacowanie przyszłych przepływów pieniężnych i analizę ryzyka. Pomaga również w ustaleniu odpowiedniej stopy dyskontowej do zastosowania przy szacowaniu bieżącej wartości przepływów pieniężnych.
Ogólny pomysł na stopień dźwigni pomaga w oszacowaniu progu rentowności sprzedaży. Dochód netto organizacji można również obliczyć na różnych poziomach sprzedaży.
Czego może Cię nauczyć stopień dźwigni operacyjnej?
Jeśli wszystkie inne zmienne pozostają stałe, im wyższy stopień dźwigni operacyjnej (DOL), tym bardziej wrażliwe są zyski firmy przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) na wahania sprzedaży. Wskaźnik DOL pomaga analitykom określić, jak zmiana sprzedaży wpływa na rentowność firmy.
Dźwignia operacyjna jest definiowana jako stosunek kosztów stałych firmy do kosztów całkowitych. Służy do określenia progu rentowności firmy, czyli momentu, w którym sprzedaż wystarcza na pokrycie wszystkich kosztów, a zysk wynosi zero.
Ponieważ firma o wysokich kosztach stałych ma wysoki udział w sprzedaży, znaczny wzrost sprzedaży może skutkować ponadnormatywnym wzrostem rentowności. Firma z niską dźwignią operacyjną ma wysoki udział kosztów zmiennych, co oznacza, że osiąga mniejszy zysk na sprzedaży, ale nie musi tak bardzo zwiększać sprzedaży, aby pokryć niższe koszty stałe.
