Een type liquiditeitsratio dat wordt gebruikt om de kortetermijnsolvabiliteit of financiële draagkracht van een bedrijf te beoordelen, is de absolute liquiditeitsratio. Absolute liquide middelen worden berekend door vorderingen in mindering te brengen op vlottende en liquide activa.
Ondanks het feit dat vorderingen, debiteuren en debiteuren doorgaans meer liquide zijn dan voorraden, kunnen er vragen zijn over hoe snel of onmiddellijk ze kunnen worden omgezet in contanten vanwege de kans op oninbare vorderingen.
Om deze mogelijkheid uit te sluiten, wordt een absolute verhouding gevonden. De absolute liquiditeitsratio wordt ook wel de cashratio genoemd. De absolute vloeistofverhouding wordt als volgt berekend:
Absolute liquiditeitsratio = kortlopende verplichtingen minus absolute liquide middelen
Liquiditeitsratio: het belang ervan
Een bruikbare financiële maatstaf voor het beoordelen van de financiële positie van een bedrijf is de liquiditeitsratio. Een methode om de kaspositie van een onderneming te beoordelen is de liquiditeitsratio. Het helpt bij het uitzoeken van de onmiddellijke financiële toestand.
Een hoger percentage geeft aan dat het bedrijf stabiel is. Aan de andere kant verhoogt een lage ratio de mogelijkheid van financieel verlies. Deze ratio geeft een volledig beeld van de interne structuur van de onderneming. Het laat zien hoe succesvol en snel een bedrijf zijn goederen en diensten verkoopt om voorraden in contanten om te zetten.
Met behulp van deze verhouding kan een bedrijf zijn productieproces optimaliseren, een betere voorraadopslag plannen om verliezen te beperken en efficiënte overheadkosten plannen.
• Het management van een onderneming speelt een rol bij het bepalen van haar financiële stabiliteit. Door deze ratio te gebruiken, kan een onderneming haar managementeffectiviteit vergroten bij het inspelen op de eisen van potentiële crediteuren.
• Door gebruik te maken van deze ratio kan het management proberen de hoeveelheid werkkapitaal die de organisatie nodig heeft te verminderen.
Beperkingen van de vloeistofverhouding
• Net als de hoeveelheid liquide middelen is kwaliteit van belang. Deze ratio houdt alleen rekening met de vlottende activa van een onderneming. Naast het gebruik van liquiditeitsmaatregelen, moeten verschillende boekhoudnormen worden toegepast om de liquiditeitssterkte van een bedrijf te evalueren.
• De liquiditeitsratio gebruikt voorraad om de liquiditeit van een bedrijf te bepalen. Aan de andere kant kan overschatting leiden tot een rekenfout. Minder verkoop kan het gevolg zijn van meer voorraad. De onderliggende liquiditeit van een onderneming wordt daarom mogelijk niet nauwkeurig weergegeven door voorraadberekeningen.
• Deze ratio kan het gevolg zijn van inventieve boekhouding, aangezien alleen balansgegevens worden gebruikt. Om de financiële positie van een organisatie volledig te begrijpen, moeten analisten verder kijken dan de balansgegevens en een onderzoek naar de liquiditeitsratio uitvoeren.
Veelgestelde vragen over liquiditeitsratio
-
Hoe herken je het verschil tussen liquiditeit en solvabiliteit?
Het geld dat voorhanden is om de onmiddellijke financiële verplichtingen van een bedrijf te dekken, wordt liquiditeit genoemd. Aan de andere kant wordt het vermogen van een bedrijf om zijn totale schuld af te betalen terwijl het nog steeds operationeel is, 'solvabiliteit' genoemd. De solvabiliteit van de rekening van een bedrijf wordt aanzienlijk beïnvloed door de liquiditeitsratio.
-
Welke stroom-spanningsverhouding is ideaal?
Als de stroomverhouding groter is dan 1, wordt dat als ideaal beschouwd. De superieure liquiditeitspositie van een bedrijf blijkt uit een grotere huidige ratio.
-
Wat houdt spiegelreflex precies in?
Overheidseffecten, waaronder obligaties, contanten en goud, worden beschouwd als activa om SLR, of wettelijke liquiditeitsratio, te handhaven in overeenstemming met de RBI-vereisten.
-
Welk actief heeft de grootste liquiditeit?
Cash is 's werelds meest liquide bezit. Als een bedrijf meer contanten bij de hand heeft, zal de liquiditeitsratio hoger zijn. Dit suggereert dat het ondervraagde bedrijf zonder de hulp van externe financiën in staat is om elke financiële belofte op korte termijn na te komen.
